สมณศักดิ์ ของ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (สนิท ชวนปญฺโญ)

5 ธันวาคม พ.ศ. 2520 รับพระราชทานตั้งสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญ ในราชทินนามที่ พระศรีวีราภรณ์[1]
5 ธันวาคม พ.ศ. 2528 รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นราช ในราชทินนามที่ พระราชวีราภรณ์ ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[2]
5 ธันวาคม พ.ศ. 2534 รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นเทพ ในราชทินนามที่ พระเทพปัญญาเมธี ศีลาจารวิจิตร ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[3]
5 ธันวาคม พ.ศ. 2539 รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นธรรม ในราชทินนามที่ พระธรรมปริยัติโสภณ วิมลศีลาจารวินิฐ พิพิธกิจจานุกิจ ตรีปิฎกบัณฑิต มหา๕ริสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[4]
5 ธันวาคม พ.ศ. 2544 รับพระราชทานสถาปนาสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะเจ้าคณะรองชั้นหิรัณยบัฏ ในราชทินนามที่ พระพรหมเวที ศรีสังฆโสภณ วิมลศีลาจาร สุวิธานปริยัติกิจ ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[5]
5 ธันวาคม พ.ศ. 2557 ได้รับพระราชทานสถาปนาสมณศักดิ์เป็นสมเด็จพระราชาคณะชั้นสุพรรณบัฏ ในราชทินนามที่ สมเด็จพระพุฒาจารย์ พุทธสุวรรณมหาวิหารวรากร สุนทรอรัญญิกมหาปริณายก ดิลกกิจจานุกิจโกศล วิมลศีลาจารนิวิฐ ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี อรัญวาสี[6]

ใกล้เคียง